Το 2ο και το 4ο Γυμνάσιο Αλίμου συνεργάζονται κατά το φετινό σχολικό έτος για την υλοποίηση ενός εκπαιδευτικού πολιτιστικού προγράμματος (project) με θέμα «Τα μάρμαρα του Παρθενώνα».
Στόχοι του προγράμματος είναι οι μαθητές μας, μέσα από ποικίλες δραστηριότητες, να γνωρίσουν τα ιστορικά στοιχεία για την απομάκρυνση των μαρμάρων από την Ακρόπολη και την τελική τους έκθεση στο Βρετανικό Μουσείο, αλλά και να ευαισθητοποιήσουν και κινητοποιήσουν τις μαθητικές κοινότητες της χώρας και του εξωτερικού με στόχο τη διεκδίκηση της επιστροφής των μαρμάρων στον φυσικό τους χώρο. Πιστεύουμε ότι η επιστροφή αυτή θα συνιστά την αποκατάσταση του δικαίου απέναντι σε ένα μνημείο πολιτισμού παγκόσμιας εμβέλειας, που, επιπλέον, έχει ιδιαίτερη σημασία για τη χώρα και το λαό μας.
Με την αυγή του 19ου αιώνα, το 1800, ο λόρδος Έλγιν, πρεσβευτής της Μεγάλης Βρενανίας στην Κωνσταντινούπολη, έστειλε ζωγράφους και τεχνίτες του στην Αθήνα, για να σχεδιάσουν και να πάρουν εκμαγεία από τα γλυπτά της Ακρόπολης, και ιδιαίτερα του Παρθενώνα. Αρχικός στόχος ήταν να δημιουργήσει ο Έλγιν αντίγραφα για να διακοσμήσει την έπαυλή του στη Βρετανία.
Λίγο αργότερα όμως ο Έλγιν επωφελείται από τη σύσφιγξη των σχέσεων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας με τη Βρετανία και βάζει μπροστά ένα νέο σχέδιο: Όχι πια αντίγραφα αλλά τα πρωτότυπα: Να αφαιρέσει γλυπτά από τον Παρθενώνα και άλλα μνημεία της Ακρόπολης και να τα εντάξει στην προσωπική του περιουσία. Γι’ αυτή τη δουλειά όμως δεν πήρε ποτέ άδεια-φιρμάνι από τον Σουλτάνο (όπως ψευδώς ισχυρίζονταν στη συνέχεια Βρετανοί αρμόδιοι), παρά μόνο μια φιλική επιστολή από τον προσωρινό αντικαταστάτη του Μεγάλου Βεζίρη. Κι αυτή όμως δεν του έδινε άδεια να αποσπάσει και να στείλει στο εξωτερικό τμήματα των αρχαίων μνημείων, παρά μόνο να τα κατεβάσει για να σχεδιαστούν καλύτερα και να τα τοποθετήσει κατόπιν στη θέση τους. Όμως, βασισμένος ανάμεσα στ’ άλλα και σε δωροδοκίες των τοπικών αξιωματούχων, ο Έλγιν οργάνωσε την αποστολή με πλοία των «μαρμάρων», κυρίως του Παρθενώνα.
Από τη ζωφόρο του Παρθενώνα αφαίρεσε τους 56 από τους 97 σωζόμενους λίθους. Από τις μετόπες του τις 15 από τις 48 σωζόμενες. Τέλος, από τις 28 σωζόμενες μορφές των αετωμάτων έστειλε στη Βρετανία τις 19.
Με τόσα χρήματα που ξόδεψε σε «δώρα», ο Έλγιν δεν είχε πια την οικονομική δυνατότητα να αξιοποιήσει τη συλλογή του και, στο τέλος, την πούλησε στη βρετανική κυβέρνηση. Στα 1816 τα «μάρμαρα του Παρθενώνα» τοποθετήθηκαν στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου, όπου υπάρχουν μέχρι σήμερα.
Το ελληνικό κράτος, ο ελληνικός λαός, αλλά και πολλοί Βρετανοί διανοούμενοι καθώς και η βρετανική κοινή γνώμη (σύμφωνα με δημοσκόπηση) θεωρούν πως τα «μάρμαρα» πρέπει να επιστραφούν στον τόπο τους. Όμως, η βρετανική κυβέρνηση και το Μουσείο αρνούνται σθεναρά, θεωρώντας πως αποκτήθηκαν νόμιμα και είναι ιδιοκτησία τους. Πέρα από την ανυπολόγιστη αξία (και όχι μόνο χρηματική) των «μαρμάρων», φοβούνται πως μια επιστροφή τους στην Αθήνα θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου και για άλλες παρόμοιες διεκδικήσεις από πολλές χώρες που στο παρελθόν δεν είχαν τη δύναμη να αντισταθούν σε παρόμοιες ενέργειες της βρετανικής υπερδύναμης. Για να καταπραΰνει κάπως αυτόν τον φόβο, το ελληνικό κράτος, από την εποχή της αείμνηστης υπουργού Μελίνας Μερκούρη, δηλώνει πως δεν διεκδικεί την επιστροφή καμιάς άλλης ελληνικής αρχαιότητας παρά μόνο των τμημάτων που αποσπάστηκαν από τον Παρθενώνα, διότι η απομάκρυνσή τους κατέστρεψε την ενιαία εικόνα ενός από τα σημαντικότερα μνημεία της ανθρωπότητας.
Με βάση τα παραπάνω ζητάμε κι εμείς την επιστροφή των «μαρμάρων του Παρθενώνα» στην Αθήνα διότι:
·        Η αφαίρεσή τους από τον ναό ήταν παντελώς παράνομη.
·        Η απόκτησή τους από την βρετανική κυβέρνηση και το Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου συνιστά αποδοχή προϊόντων εγκλήματος.
·        Η διατήρησή τους σε άλλον τόπο, και μάλιστα σε άλλη χώρα, καταστρέφει την ενότητα του μνημείου («παγκόσμιας κληρονομιάς» κατά την Unesco).
·        Το Βρετανικό Μουσείο δεν έχει αποδείξει ότι τα σεβάστηκε όπως έπρεπε, εφόσον έχουν καταγγελθεί περιπτώσεις κακής συντήρησης αλλά και ανεπανόρθωτων ζημιών.
·        Στην Αθήνα υπάρχει το υπερσύγχρονο Μουσείο Ακροπόλεως, ακριβώς απέναντι από τον φυσικό τους χώρο.
Θεωρούμε, τέλος, ότι η επιστροφή των μαρμάρων στον τόπο τους θα είναι ένα γεγονός ιδιαίτερα συμβολικής σημασίας για την πατρίδα μας, καθώς επίκεινται οι εορτασμοί για τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση του 1821.
 Αν συμφωνείτε με τα παραπάνω και θέλετε να ενισχύσετε αυτήν την προσπάθεια, μπορείτε να υπογράψετε ΕΔΩ: